Voorbeelden van gebruik:

• Gezonder klimaat en extra bescherming voor huisdieren, planten, inventaris en voor professioneel en hobbymatig gebruik:
• De relatieve luchtvochtigheid daalt vaak onder het aanbevolen bereik voor woon- en werkruimten, vooral tijdens het stookseizoen. Dit heeft een ongunstig effect op het welzijn en de gezondheid van mensen en dieren en kan ook ademhalingsaandoeningen bevorderen als de binnenlucht permanent erg droog is. Een te droog klimaat kan ook schadelijk zijn voor meubels en planten. Dit effect kan worden tegengegaan met onze luchtbevochtiger.
• In de menselijke geneeskunde wordt een evenwichtige vochtigheid van de omgevingslucht aanbevolen. Echter, vooral in gesloten, slecht geventileerde en goed verwarmde ruimtes, daalt de luchtvochtigheid vaak onder deze waarden, wat kan leiden tot verminderde ademhalingsprestaties en aantasting van de huid en slijmvliezen. Dit is vooral het geval in de winter, omdat de koude buitenlucht dan slechts een lage absolute luchtvochtigheid heeft. De lucht moet daarom worden bevochtigd met een luchtbevochtiger zodra deze is opgewarmd tot kamertemperatuur om te voorkomen dat de relatieve luchtvochtigheid te laag wordt.
• In zeer koude gebieden of tijdens koude periodes van het jaar of 's nachts verbruikt het menselijk organisme vaak meer vocht, hoewel het tegenovergestelde zou moeten worden verondersteld door het gebrek aan vochtverlies door zweten. Dit komt door de bevochtiging van de droge ingeademde lucht en het daarmee gepaard gaande vochtverlies. Als de koude buitenlucht tijdens het inademen wordt opgewarmd, neemt de waterdampcapaciteit ervan toe, waardoor ook de relatieve vochtigheid daalt. Daarentegen neemt het verzadigingstekort toe en neemt de neiging van het vloeibare longweefselwater om over te gaan in de gasvormige aggregatietoestand toe. In de zomer of wanneer de omgevingslucht warm is, wordt de ingeademde lucht nauwelijks verder verwarmd en behoudt daarom meestal zijn hoge relatieve vochtigheid. Als het extra waterverlies door zweten hier niet te groot is, is de waterbehoefte van het lichaam dus hoger in koude omgevingsomstandigheden.
• Een hogere luchtvochtigheid is gunstig voor de ademhaling, omdat zuurstof dan gemakkelijker de bloedsomloop bereikt via de longblaasjes. De huid heeft een hoge vochtigheidsgraad nodig om niet uit te drogen, omdat dit nauw samenhangt met de vochtigheid van de huid. Slijmvliezen zijn bijzonder gevoelig voor uitdroging omdat ze weinig bescherming hebben tegen verdamping en afhankelijk zijn van een hoge luchtvochtigheid om hun functies te behouden. Een laag vochtgehalte in het neusslijmvlies kan leiden tot een verhoogd aantal bloedneuzen. In het algemeen verzwakt dit ook de immuunafweer van de huid (verhoogd risico op verkoudheid) en vermindert het vermogen om stoffen uit te wisselen, wat vooral het mondslijmvlies aantast. De gevoeligheid voor huidirritatie, roodheid of zelfs huidontsteking wordt ook vergroot door een lage luchtvochtigheid. Bron: wikipedia